Չորս տարի առաջ էս օրը թողեցի բոլոր երազանքներս Կոպենհագենում ու հետ եկա որ են ինչ երազում էի ստեղծել ենտեղ էստեղ փորձեմ..
Քանի որ թվում էր թե առանց դրա ապրել ես չեմ կարող..։
Հիմա էստեղինն եմ թողնում հասկանալով որ առանց սրա ապրել չեմ կարող..։
Կորստի ծանրությունը բարձս ու հոգիս կիմանա։
Իսկ ես կժպտամ.. ես կրկին կժպտամ..
Իրականում դատարկությունը լցնել է պետք ու լցնելուց հետո հասկանալ ու հիշել ԵՐԲԵՔ ՈՒ ԵՐԲԵՔ ՉՏՐՎԵԼ ոչ մի գործի 100% ..
No comments:
Post a Comment